"Kochana Babciu! Kochany Dziadku!
jak można pomieścić w sobie,
tyle troski, ciepła i miłości?
Jak można podarować innym,
tyle uśmiechu, dobroci, radości?
Jak można zdobyć zdolność,
by w trudnych chwilach nieść pociechę?
Jak można, powiedzcie kochani,
stać się jak Wy, cudownym człowiekiem" |
|
|
Dzisiaj w imieniu „starszych wnuków” -
tych z gimnazjum chcielibyśmy wszystkim Wam kochane Babcie i drodzy
Dziadkowie podziękować.
Podziękować przede wszystkim za to, że macie zawsze dla nas czas i mnóstwo
cierpliwości do nas - większej często niż nasi rodzice, kiedy czasem
zapominamy o ważnych sprawach.
Dziękujemy! I nie tylko dzisiaj, ale zawsze chcemy Wam mówić, jak bardzo Was
kochamy, jacy jesteście dla nas ważni.
To Wy przecież jesteście źródłem mądrości życia, to z Waszego doświadczenia
czerpiemy poznając świat. To przecież przy Was bardzo często stawialiśmy
pierwsze kroki ku dorosłości.
Dzisiaj dziękujemy i życzymy Wam kochani wszystkiego najlepszego, zdrowia i
pomyślności oraz pociechy z nas Waszych wnuków. |