|
Chodziłeś po ścieżkach świata jak biała nadzieja, po ludzku śmieszna, zmęczona
i wychodziłeś… win przebaczenie, miłosierdzie większe niż sprawiedliwość.
Nauczyłeś, że miłość znaczy cierpieć – podnosić się z upadku,
a podnieść kogoś - to kochać.
I dotknąć człowieka i wziąć w ramiona dziecko.
Nauczyłeś ojczyzny trudnej jak Norwid, wielkiej – jak zbiorowy obowiązek,
bo zstąpił Duch Święty i odmienił oblicze ziemi, tej ziemi.
Chodziłeś po ścieżkach świata jak pielgrzym, szukając dla nas Boga
I wychodziłeś, nauczyłeś nie lękać się, przekraczać próg nadziei.
Dzisiaj nasze łzy – testament Twój cierpienia.
Aby kochać, trzeba śmiać się modlitwą,
ducha taniec wolny wyzwalać- boski halny wiatr.
16.X.1978 - 16. X.2008
habemus papam – te słowa, chyba każdemu z nas będą się jednoznacznie kojarzyć z łaską jaką otrzymaliśmy od Pan 30 lat temu. Nie trzeba zbędnych słów i deklaracji jak to niesamowicie zmienił nasze życie Jego pontyfikat. Żyjmy po prostu tak jak nauczył nas Jezus - w prawdzie i miłości do każdego człowieka – dostrzegajmy cierpienie, nie mijajmy obojętnie rozpaczy. W ten prosty sposób będziemy mogli śmiało powiedzieć: „pod sercem przechowujemy twoje słowa Ojcze święty Janie Pawle – czynami wypełniamy twój testament”
 Z okazji 30-tej rocznicy wyboru Karola Wojtyły na papieża nasze gimnazjum jest organizatorem konkursów przedmiotowych poświeconych w swej tematyce
Wielkiemu Polakowi, rybakowi ludzkich serc – Janowi Pawłowi II |
